Woestijnperiode
“Er gloort licht aan het einde van de tunnel”. Het zal je vast niet ontgaan zijn, maar zo nu en dan krijgen we dit te horen of valt dit te lezen. Maar dat licht, welke soms al stiekem zichtbaar is, gaat dat ook daadwerkelijk de verlichting brengen waar we met z’n allen zo naar verlangen? Hoe zit het überhaupt met dat verlangen naar licht bij jou? Houd je het nog een beetje vol met alle coronaperikelen? Of ben je er ondertussen wel klaar mee? Of zeg je dat laatste niet hardop, want hé we mogen niet klagen, toch? Iedereen zit immers in hetzelfde schuitje. Durf jij eerlijk te zijn? Wat vind jij nu echt van deze hele coronaperiode?
Als ik naar mezelf kijk zou ik van harte willen zeggen dat het eigenlijk ook wel een fijne periode is. Meer (of anders) tijd over in je agenda. Zorg dragen voor elkaar. Niet altijd maar bezig zijn met wereldse verleidingen. Gekscherend noem ik het al vanaf het begin af aan een ‘woestijnperiode’, lekker Bijbels ook ?. Maar deze woestijnperiode duurt toch wel net even langer dan 40 dagen en nachten die Jezus doorbracht in de woestijn. Gelukkig lijkt onze woestijnperiode korter te duren dan 40 jaar, althans dat mag ik toch hopen! Was het niet juist zo dat in een woestijnperiode mensen God (terug) vonden? Weliswaar beproefd werden maar uiteindelijk de band met God sterker was? Als ik naar mezelf kijk vind, ik dat toch behoorlijk lastig. Wellicht had ik meer tijd aan God kunnen besteden, maar in de realiteit kwam daar niet zoveel van. Een uitspraak die in mij opkomt: “Geloven doe je maar in je privé-situatie! ” Nee dus! Want als we het er over hebben dan is juist die kerkgemeenschap die ik mis en die ook wel een beetje zoek lijkt geraakt in de woestijn! Herken je dat? Of voelt dat voor jou anders?
Jezus bracht 40 dagen en nachten in de woestijn door en werd daarna op de proef gesteld door satan: of Jezus stenen in brood kon veranderen? Of hij vanaf het hoogste punt van de tempel wilde springen? En of hij neer wilde vallen en satan wilde aanbidden? Jezus laat hier zien dat hij meeleeft met het lijden en de beproevingen die ook wij ondergaan tijdens onze tocht door de woestijn van het leven. De Heilige Geest die met Hem is, geeft de kracht om het vertrouwen en de hoop vast te houden. Hetzelfde gebeurt tijdens het moment op het kruis, als Jezus stervende is en de woorden uitspreekt: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij alleen gelaten (Matteüs 27,46)’? Jezus leeft met ons mee in de momenten dat we ons verlaten voelen door God, maar spreekt tegelijkertijd de moed in dat de Heilige Geest de sleutel is om het vertrouwen en de hoop vast te houden dat er na die woestijnperiode betere tijden komen. Die Heilige Geest is er ook voor jou!
Deze woestijnperiode van Jezus klinkt toch heel anders in mijn oren dan de woestijnperiode waarin ik me waan. Ondanks die kerkgemeenschap die ik zo ontzettend mis, heb ik niet het gevoel dat het een breuk in mijn relatie met God heeft opgeleverd. Maar ik kan ook niet zeggen dat deze woestijnperiode in het teken van God stond. Een vraag die steeds vaker in mijn hoofd dwaalt is: hoe verder als dat licht aan het einde van de tunnel er eindelijk is? Beginnen we dan helemaal opnieuw? Gaan we door op de weg waarop we zaten voor de woestijnperiode? Of is er wel degelijks iets veranderd? Dat laatste ongetwijfeld! Maar wat precies? Heb jij daar al weleens over nagedacht? En daarbij horend dan vooral de vraag: wat heb jij nodig.
Ik persoonlijk zet de ‘woestijnperiode’ nog even door. Natuurlijk omdat het licht aan het einde van de spreekwoordelijke tunnel er echt nog niet is en we voorlopig nog wel met coronaperikelen te maken hebben. Maar ik – wij als familie – gaan ook een eigen woestijnperiode in, waarbij ik een stapje terug doe en Jong Bisdom Den Bosch voor even ‘gedag’ ga zeggen. Een tijd waarin we verwachtingsvol mogen uitkijken naar de komst van ons derde kindje en een nieuwe periode die aanbreekt van elkaar leren kennen, wennen en een nieuwe structuur vinden. En misschien is dat licht aan het einde van die tunnel dan wel heel dichtbij.
Ik wens jou alle goeds toe en hoop van harte dat we in de toekomst samen verder mogen bouwen aan een levendige, vreugdevolle kerkgemeenschap!
Door: Ingrid van Zeeland (Jongerenwerkster Jong Bisdom Den Bosch)
