Zoals ik in mijn vorige blog al aanstipte, geloof ik dat katholiek-zijn veel breder is dan alleen maar naar de kerk gaan op zondag. Ons geloof is rijk aan allerlei soorten bronnen van inspiratie en manieren om bij God te komen. Omdat ik zelf nog lang niet al deze bronnen heb aangeboord, neem ik jullie in deze blog mee in een bron van inspiratie die mij zelf nooit echt aansprak: Heiligen.
Ik heb heiligen altijd lastige mensen gevonden. Heiligen zijn voor mij altijd ongrijpbaar geweest. Ik zag heiligen als mensen die in hun leven iets hadden bereikt wat ik nooit zou kunnen bereiken. Mensen die in hun leven bijzondere keuzes maakten in hun verlangen om God te volgen, iets wat ik zelf best lastig vind. Ik begrijp wel waarom mensen geïnspireerd raken door heiligen, maar zelf kon ik er niet zo veel mee.
Totdat ik ergens iets las over heiligen wat me prikkelde. Het nodigde mij uit om heiligen te zien als mensen die ook maar gewoon het beste van hun leven probeerden te maken. Heiligen zijn, naast heilig, ook maar gewoon mensen. Wel hele bijzondere mensen, maar toch: mensen. Net als ik. En juist dat stukje menselijkheid, dat had ik over het hoofd gezien. Ik haakte af bij heiligen omdat ik ze zag als iets wat ik niet was: heilig. Maar door te kijken naar het stukje dat ze met mij gemeen hebben, kan ik me laten inspireren door mensen die net als ik zijn, maar tóch bijzonder.
Alle mensen die heilig zijn verklaard, is het op één of andere manier gelukt om dichtbij God te komen tijdens hun leven. En daar is niet één manier voor, nee, elke heilige deed dit op zijn of haar eigen manier. Net zoals wij katholieken ook elk op onze eigen manier dicht bij God proberen te komen.
Geïnspireerd hierdoor ging ik op zoek naar welke heiligen er allemaal waren, welke ik van naam al kende, en welke verhalen er dan achter deze heiligen schuilden. Ik wil graag twee korte verhalen met jullie delen.
Een heilige die uit Nederland afkomstig is, is de heilige Lidwina van Schiedam. Lidwina werd ongeneeslijk ziek toen zij 15 jaar was. Het schijnt dat haar ziekte erg veel pijn met zich meebracht. Ze at ook bijna niets, ze leefde eigenlijk alleen van de Heilige Communie. Lidwina had het hier natuurlijk erg moeilijk mee, maar besloot om haar lijden te dragen en zich met aandacht en liefde te richten op haar naasten. Hierdoor werd zij een bron van inspiratie voor haar omgeving. De heilige Lidwina is patrones van de zieken.
Een andere bekende heilige is Giovanni Bosco, beter bekend als Don Bosco. Giovanni was een priester, die zich ontpopte tot een belangrijke katholieke pedagoog. Maar omdat zijn opvattingen anders waren dan de meesten in zijn tijd, stuitte hij op veel onbegrip en tegenwerking. Don Bosco heeft in zijn leven veel betekend voor arme jongeren, want hij zag dat als zijn roeping van Gods zorg voor de mensen. Hij is dan ook onder andere beschermheilige voor jeugd en jongeren.
Beide heiligen hebben niet veel raakvlakken met mijn persoonlijke leven: ik ben niet chronisch ziek, en ik heb ook geen roeping tot het priesterschap. Wat zij gemeen hebben, is dat beide heiligen een moeilijk leven hebben gekend. Maar ondanks alle tegenslagen en het lijden dat zij hebben gekend, hebben zij kracht gehaald uit hun roeping en hun relatie met God, en zijn zij doorgegaan. Zij hebben God gevolgd, elk op hun eigen manier, en dat inspireert mij weer om ook zelf op mijn manier God te volgen, waarheen dat ook is.
Omdat ik nog maar net ben begonnen met het ontdekken van de vele heiligen, vroeg ik mij af: Wie is jouw “favoriete” heilige? Ik laat me graag door jullie inspireren! Ik kijk uit naar jouw mail met jouw favoriete heilige.
Aletta Steensma
