‘Vertrouwen groeit in stilte’, dat is de titel van het boek geschreven door de broeders van de Taizé-gemeenschap.
Op een frisse en duidelijke manier openen zij de Bijbel door meditaties, reflectie, gebed en zang. Bijbelse fragmenten vergezeld van vragen, gebed en muziek die langs levensthema’s gaan. In stilte dat ontvangen en erover na te denken, wenst jou te brengen op de weg van vertrouwen dat God van jou houdt. Zijn liefde is oneindig en onvoorwaardelijk. Niet alleen voor jou maar voor de gehele schepping.
Wat betekenen deze woorden nog voor jou? We hebben er allemaal wel van gehoord, dat God liefde is. ‘Maar ja, wat doet dat er nu toe voor mij?’, zeg je dan en: ‘Ik ben toch op mijzelf aangewezen en zelf verantwoordelijk voor mijn keuzes en invulling. Datgene wat mij toevalt of overkomt, komen daaruit voort of vanuit situaties die ik niet wezenlijk kan beïnvloeden. Moet ik Gods liefde daarin ervaren?’
Natuurlijk gaat dat eerste op! Maar dat laatste is voor mij van wezenlijk belang. Gods liefde te ervaren in mij, in de ander, in de gehele schepping die zich aan mij laat zien. Daarin zoek ik het kostbaarste in mijn leven, namelijk mijn zingeving. Dat ik er ben, dat ik er mag zijn, zoals ik ten diepste gewenst wil worden. Maar gaat het zeker ook om de zingeving van de schepping voor mij, die zich aan mij laat zien.
Dat heeft tijd nodig om te gaan inzien.
Met de huidige wetenschap en mogelijkheden kan ik al heel ver weg zien. Werelds zien. Wat zie ik dan? Een breed palet van levenskleuren.
Voor jou zal dat weer anders zijn. Ver weg gekeken niet zo veel verschillend van mij, maar hoe dichter je bij jouzelf komt zullen de verschillen veel meer zijn. En hé, dat moet ook, anders is de wereld wel heel saai om jou en mij heen. Jij bent uniek, zoals je bent. Door de keuzes en door hetgeen dat je toevalt en overkomt mag je verder groeien.
In dat proces van ieder mens, trekt God mee. Mee op de weg die jij ziet en gaat, misschien ook wel eens met tegenzin. Het doet ook een innerlijk beroep op het vertrouwen. Het vertrouwen in de wereld, het vertrouwen in het leven, het vertrouwen in de ander, in jouzelf en ja…in God.
Het vertrouwen werd, wordt én is in de afgelopen 15 maanden behoorlijk op de proef gesteld door Corona. Dat vertrouwen werd vaak beproefd en gebroken door twijfels, fake nieuws en de onwetendheid van de mens.
Heb jij die menselijke nabijheid, van chillen, niet enorm gemist? Sterker nog, veelal mocht dat nog niet eens of werd het zeer beperkt. Voor jou als jongere was het vertrouwen en de hoop al diep weggezonken. Hoe lang nog?!
Maar het vertrouwen groeit gelukkig weer. In de stilte hebben velen wereldwijd de afgelopen tijd en ook nu nog hard gewerkt voor genezing en hoop.
Vaccinaties voorlopen voorspoedig, besmettingen en opnames in ziekenhuizen dalen. Er gloort blijdschap met een groeiend verlangen.
Stap voor stap krijg jij jouw vrijheid weer terug. Je mag weer! In een veranderde wereld? Terug naar het oude? Of, wat ga je veranderen?
Wat je ook doet, weet of zult weten, het leven is niet maakbaar. En ook dat je nu beseft dat het menselijk vertrouwen feilbaar is.
En toch, jij zoals ook ik kunnen niet zonder vertrouwen in de ander. Voor mij sterker nog, ik kan niet zonder vertrouwen in Gods liefde voor mij, zoals ik ben en graag wil zijn. Naar dat vertrouwen verlang ik, wil ik ontdekken en daar mijn leven op laten koersen. Mijn vertrouwen in Hem mag ik vinden en laten groeien in de stilte. Elke dag een ‘off-moment’.
Probeer het eens, elke dag vijf minuten stilte vrijmaken voor Hem. En ik weet het, het werkt niet gelijk, maar ja ‘vertrouwen’ is ook een werkwoord dat tijd nodig heeft. Hij schenkt jou die, voor niks.
Diaken René Lamers, gedelegeerde JBDB
